Λείψανα της ελληνιστικής και διαδοχικά της ρωμαϊκής οχύρωσης της πόλης ενσωματώθηκαν στον νέο οχυρωματικό περίβολο το τέλος του 4ου αι. Ο περίβολος, τραπεζιόσχημος σε κάτοψη, ενισχύθηκε με εναλλασσόμενους τριγωνικούς προβόλους και τετράγωνους πύργους, καθώς και προτείχισμα. Κατά τη βυζαντινή εποχή μεσολάβησαν επισκευές και προσθήκες ενώ η τελική μορφή στην οποία σώζονται σήμερα τα τείχη οφείλεται όμως σε επεμβάσεις των Οθωμανών.